Przed adopcją

 

.

Decyzja o przyjęciu pod swój dach pierwszego lub kolejnego psa, powinna być zawsze decyzją świadomą, przemyślaną i przede wszystkim odpowiedzialną.

Pies żyje średnio kilkanaście lat, większość tego czasu spędzi z Tobą i Twoją rodziną. Dlatego też dobrze się zastanów, zanim zdecydujesz się na adopcję.

Posiadanie psa, to ogromna przyjemność, ale i obowiązek oraz odpowiedzialność. Dlatego przed adopcją warto odpowiedzieć sobie na kilka pytań:

- po co mi pies? czy na pewno go chcę i dlaczego?
- jakie są moje oczekiwania wobec psa (stosunek do ludzi, zwierząt, aktywność, pewność siebie, łatwość uczenia się, kontakt fizyczny, więź emocjonalna z właścicielem, wiek, płeć)
- czy przy moim trybie życia jest w moim domu i u mojego boku miejsce dla psa (lub kolejnego psa, jeśli masz już inne w domu)?
- czy pies nie będzie mi przeszkadzał w natłoku zajęć i codziennych obowiązków?
- czy jestem w stanie zmienić swoje nawyki i przyzwyczajenia, by zająć się psem we właściwy sposób?
- czy mam wystarczająco dużo energii, zdrowia, czasu, chęci, by podjąć wysiłek fizyczny i psychiczny na rzecz posiadania mądrego, przewidywalnego, posłusznego, bezpiecznego towarzysza oraz dbać właściwie o jego kondycję, rozwój i potrzeby?

Jednym słowem czy masz warunki do posiadania psa, aby nie okazało się, że nie będziesz mieć dla niego czasu w ciągu dnia, pies będzie musiał zostawać sam w domu na wiele godzin, a Ty będziesz wychodzić z nim jedynie na krótkie spacery bez zapewnienia psu odpowiedniej dawki ruchu i wysiłku intelektualnego. Jednym słowem czy pies nie stanie się w pewnym momencie przysłowiową kulą u nogi?

- czy jestem w stanie zapewnić opiekę psu w czasie urlopu (jeśli nie zabierasz psa ze sobą), nieprzewidzianego wyjazdu czy jakiegoś zdarzenia losowego?

- czy pies nie zaburzy poczucia porządku i estetyki mojego domu (linieje, „pachnie” psem, wnosi brud, piasek)?

- czy stać mnie finansowo na posiadanie psa?
Standardowe koszty utrzymania czworonożnego przyjaciela nie są ogromnie duże, ale posiadanie psa jest obciążeniem dla domowego budżetu (jedzenie, szczepienia, zabawki, akcesoria). Należy jednak mieć na uwadze, że mogą się przytrafić nieplanowane wizyty u weterynarza, zakup leków czy konieczność wykonania niezbędnego zabiegu.

- czy zgodę na adopcję psa wyrażają wszyscy domownicy?
Lepiej odłożyć decyzję o adopcji na później, niż sprowadzić do domu psa, który nie wywołuje entuzjazmu u wszystkich domowników. Pamiętaj też, że problemy mogą się tylko nawarstwić, a szanse na to, że wraz z pojawieniem się psa lub z czasem rozwiążą się same - są nikłe. Upewnij się, że żaden z domowników nie ma alergii, astmy lub innej choroby, która uniemożliwia posiadanie psa.

- czy mam podstawową wiedzę dotyczącą posiadania psa , jego potrzeb, wychowania, odżywiania, szkolenia, pielęgnacji?
Zdobycie podstawowej wiedzy powinno nastąpić PRZED, a nie PO adopcji. Pies wymaga poświęcenia mu czasu, energii oraz dużych pokładów cierpliwości i konsekwencji, by jego obecność w domu dostarczała zawsze radości, a nie stała się utrapieniem. Decydując się na adopcję dowiedz się jak najwięcej o psach, ich wychowaniu, odżywianiu, pielęgnacji, socjalizacji itp. Już przed podjęciem decyzji warto wiedzieć na co się porywasz.

- czy jestem przygotowany na radzenie sobie z ewentualnymi problemami, jakie może sprawiać pies?
Trzeba zastanowić się, czy wiem co zrobię i w jaki sposób postąpię, jeśli pies będzie wykazywał zachowania niepożądane (np. niszczycielskie, agresywne, lękowe)?

Osoby posiadające dzieci powinny się dodatkowo zastanowić:
- czy potrafią zorganizować życie rodziny w taki sposób, by nie występowało wzajemne zagrożenie w relacji pies-dziecko?
- czy są w stanie nauczyć dzieci właściwych kontaktów z psem, przestrzegania odpowiednich zasad?
- czy potrafią nauczyć psa właściwych kontaktów z dziećmi?
- czy poradzą sobie w natłoku codziennych obowiązków z psem i dzieckiem?
Czy wiem wystarczająco dużo o rasie beagle?

Przed kupnem beagle zdobądź jak najwięcej informacji o tej rasie, aby później uniknąć niepotrzebnego zdziwienia, zaskoczenia czy rozczarowania.
Beagle to niezbyt duży, ale za to silny pies. Jest energiczny, wesoły i zawsze chętny do zabawy. Najlepiej nadaje się dla ludzi lubiących aktywnie żyć. Psy te są bardzo inteligentne. Wychowanie psa tej właśnie rasy to nie lada problem. Należy od samego początku przestrzegać konsekwencji w działaniach mających na celu nauczenie psa posłuszeństwa i reagowania na komendy. Nigdy, ale to przenigdy, nie można postępować z beaglami brutalnie. Ma to naprawdę negatywny wpływ na psychikę psa, co później może nastręczać sporych kłopotów.
Beagle potrzebuje dużo ruchu i przede wszystkim zajęć umysłowych. Nie jest to zwierzę, które zadowoli się piętnastominutowym spacerem wokół bloku. Beagle potrzebuje pobiegać, pobawić się, ale także popracować intelektualnie. Jeśli nie umożliwimy psu rozładowania energii w kontrolowany sposób, sam będzie musiał sobie z nią poradzić i zrobi to zapewne w sposób, który nie spodoba się właścicielowi.

Beagle nie potrzebuje domu z ogrodem, potrzebuje zaś właściciela mającego czas i ochotę by chodzić z nim na spacery, szkolić go i spędzać z nim czas.
Osobowość beagle

Beagle to przede wszystkim pies gończy. Zwykle używany jest do polowań. Dopiero od niedawna zdobył popularność jako pies do towarzystwa, ale to nie zmienia jego specyficznego charakteru. Beagle to pies dociekliwy i zazwyczaj niezwykle uparty. Często jest niesforny i nieposłuszny. Tak częsta wśród tej rasy głęboka beztroska jest główną przyczyną ucieczek z domu, co później może się skończyć kradzieżą psa. Jednak beagle to pies przyjazny, serdeczny, zarówno dla członków swojej nowej rodziny jak i dla każdego obcego człowieka, który zawita do Waszego domu. Podkreślam, że nie jest to pies obronny - nigdy nie zwróci uwagi, gdy Wasz dom czy mieszkanie będzie właśnie rabowane, a i zamacha ogonkiem, gdy na drodze stanie mu złodziej. Czasem się zdarza, że pies ten bywa agresywny wobec innych zwierząt (zwłaszcza jak jest na smyczy), ale jest to raczej rzadka cecha i zależy głównie od okoliczności.
Pielęgnacja beagle

Pielęgnacja psa rasy beagle nie jest trudna. Wiadomo, że trzeba go często szczotkować, zwłaszcza w okresie wymiany włosia. U beagli wymiana włosa trwa stosunkowo długo, więc odpowiednio trzeba przystosować mieszkanie, aby było łatwe do czyszczenia. Oprócz tego, tak jak u większości psów, psie kłaczki wychodzą z sierści na okrągło. Jest to informacja dla zupełnych nowicjuszy - przy kupnie psa trzeba brać pod uwagę każdy aspekt posiadania psa, aby potem biedny, mały beaglaczek nie musiał się szwędać po ulicach miasta lub samotnie gdzieś w lesie, po tym jak jego właściciel wyrzucił go z domu.
Zdrowie beagle

Beagle są raczej rasą zdrową, ale nie zupełnie pozbawioną dolegliwości. W ramach badań stwierdzono występowanie dziedzicznej padaczki, skłonność do alergii skórnych i zapaleń gruczołów trzeciej powieki - o tym nie należy zapominać. Psy również chorują na zwykłe ludzkie choroby, np. zapalenie gardła i krtani.
Żywienie beagle

Beagle lubią jeść dużo i obficie. Mogą zjeść prawie wszystko, choć bywają również wybredne. Bardzo dużym problemem, który początkowo wydaje się być mało znaczącym, jest utrzymanie psa we właściwej kondycji i co za tym idzie o właściwej wadze. Beaglom należy zapewnić naprawdę sporą ilość ruchu, w przeciwnym wypadku szybko staną się grube i ociężałe - co prowadzi do zachorowania i ciężkich powikłań.

Większość osób uważa, że beagle to miłe, inteligentne i grzeczne zwierzęta, które już z natury swej są doskonale wyszkolone i wychowane i „nadające się do dzieci”. Nic bardziej błędnego. Będą takimi TYLKO wtedy, jeśli poświęcimy im odpowiednio dużo czasu i jeśli nauczymy je takimi być.
Ludzie często chcą beagle kierując się wyłącznie wyglądem, obiegową opinią o rasie lub modą. Niestety, między innymi z tego powodu, tak dużo Beagle szuka nowych domów.

Odpowiedzialna i przemyślana adopcja jest najważniejszym czynnikiem wpływającym na to czy Twój pies spełni Twoje oczekiwania i czy będziecie razem szczęśliwi.